Niebo dla Nas - wiersz
W dolinie złotej i kwitnącej,
Wśród słońca blasku i bloku zieleni,
Beznamiętnie patrzeć chcemy w Niebo,
Urywek czegoś większego niż umysł pozwala,
I cząstkę niewielką w myślach, co szczęścia opis daje...
Bez bólu, żalu i śmierci… jedynie cudowną chwilę wieczności.
W pragnieniach ludzkiej świadomości, ulotności ludzkich myśli,
Czy biegnąc co sił, stając przed bramą, możesz wejść w jej próg?
Czy ze skarbem złoconym, tak wielkim jak góra, tam wejdziesz?
Czy wrota Raju ogromne są tak, by wejść mógł tam każdy?
Czy Pan o lasce wejdzie tam później niż mały chłopiec?(lub nie)
Czy śmierci sędziowie skazać mogą bez procesu o ludzką egzystencję?
Nie pytaj, nie warto, odpowiedzią serce, a wskazówką umysł.
Jeśli boisz się śmierci, i odejścia w zapomnieniu,
wiedz, że Ktoś kiedyś wspomni życia Twego koleje.
Zaprowadzi nad przepaść Twoich uczynków, i słowo po słowie odgadnie,
Czy dla Ciebie jedynie krótki ludzki żywot, czy wieczna Nieba obecność.
Dodany: 2012-09-02 23:36:05
Dodany: 2012-09-02 10:00:46
Dodany: 2012-09-02 08:06:17