Nadzieja - wiersz

Dziś zakładam swoje skrzydła

Wzbijam się pod niebiosa

Szybuję w błękitnej otchłani

Nie myśląc o niczym zupełnie

W błogim spokoju

Jak Ikar

Tylko jeszcze bliżej słońca

Aby poczuć ciepło

Którego jeszcze nigdy nie doznałam

By z radością patrzeć

Jak topi się wosk

A każde piórko spada

Tworząc w przestrzeni biały puch

A mój beztroski śmiech

Rozbrzmiewa echem

W błękitnych przestworzach

I już oddalam się od słońca

Spadam niżej i niżej...

Trącam myślami warstwy obłoków

Które bledną z żalu i rozpaczy

Wszystko przemija

I ja też przemijam

Upadłam

Umarłam

Przepadłam

Została tylko mała wyspa

Usypana na morzu słonych łez

NADZIEJA

Bo ona umiera ostatnia