Łąka - wiersz

Nagimi stopami stąpam po łące

Każdy kwiat uśmiecha się do mnie inną barwą

Trawa łagodnie dotyka mojej skóry

Jestem tu tylko ja, łąka i wiatr

Niesie ze sobą potoki ciepłego tlenu

Który uderza we mnie swoimi cudownymi falami

I wprawia w zadowolenie

Jestem szczęśliwy. Jednak…

Wraz  z ciepłym wiatrem nadlatuje iskra…

Lekko tylko musnęła suchego źdźbła trawy

Które zatliło się ogniem

Wesoły płomień… Piękny… I coraz większy

Kolejne zielone skrawki stają się czarnym popiołem

Cała łąka jest już ogniem… Ja razem z nią…

Deszcz, Zbawicielu, stał się deszcz

Pora zasadzić łąkę na nowo…