Oda do Współistnienia - wiersz

O, człowieku - przez naturę stworzony!

O, naturo - przez swe dzielo niszczona!

Wy niczm Jing i Jang się uzupełniacie:

 przeciw sobie walczycie, sobie pomagacie.

Tyś nam stworzyła życie, dała pożywienie

-Myśmy ci za to dali lasów twych niszczenie.

My wśród twego piękna bawić pragnęliśmy

-Ty nam za to wulkany, churagany, błyski.

My, niczym zły uczeń, krzywdy twej chcieliśmy

-Nie miał nam kto powiedzieć, że sie myliliśmy.

Choć jesteśmy mistrzami, straciliśmy ochronę

-Sami się wciąż niszczymy znanym wszystkim freonem

Odkryliśmy już wiele, lecz niczego nie wiemy.

Inne twe tajemnice wkrótce też odkryjemy.

Lecz co stanie sie wtedy?- takie moje pytanie:

Czy nasza egzystencja potrzebną być przestanie?