"Bohun" - wiersz

Dlaczego to właśnie ja musiałam stracić

To na czym mi tak bardzo zależy

To co tak bardzo kocham

Do czego jestem tak przywiązana

Teraz pozostały mi tylko wspomnienia

Chwil spędzonych wraz z Bohunem

Teraz nie ma już nas

Są tylko smutne łzy

Lecz w pamięci mej pozostanie na zawsze

Ten wspaniały koń którym jest Bohun

Moje serce zawsze będzie go kochało

Aż do końca moich dni

Ilekroć popatrzę na jego zdjęcie

Wspomnę sobie mile spędzone z nim chwile

W sercu trzyma mnie nadal myśl

Że kiedyś znowu będziemy razem

Że znowu wsiądę na jego wspaniały grzbiet

I pogalopujemy prosto przed siebie