Biebrzański Park Narodowy - wiersz

Autor: hector41
Czy podobał Ci się ten wiersz? 2

Ctrl+X/C/V

Bydgoszcz, 24.01.2018

 

 

Biebrzański Park Narodowy

 

Nazwę swoją zawdzięcza

Przepięknej rzece Biebrzy,

Która swój początek zaczyna

Na południe od Nowego Dworu.

 

Dalej powolutku się kręci

Po cudownej krainie

Aż do swego ujścia,

Gdzie w wodach Narwi ginie.

 

W parku w stanie naturalnym

Wiele roślin spotkać można.

Dominuje w nich świerk i brzoza niska,

Żurawina,borówka czy wierzba lapońska.

 

Wiele rosnących tu gatunków roślin

Jest w Polsce na liście zagrożonych.

Dowiedzieć się o tym można z gablot

Na mostku turystycznym umieszczonych.

 

Przestrzegać zatem należy ich treści

Pielęgnować co natura nam dała,

Gdyż wszystko tam się mieści

By przyroda nietknięta została.

 

Znajduje się tu fauny bogactwo.

Zimujące w twierdzy Osowiec nietoperze,

Lęgowe liczne ptactwo

I migrujące gęsi oraz żurawie.

 

Przeczysta rzeka w swych wodach

Wiele gatunków ryb posiada,

Liczebność ich jest większa

Niż w innych nizinnych Polski rzekach.

 

Str 2

 

Specyfika środowisk bagiennych

Sprzyja zagęszczeniu nornika.

Wydra zaś w swych ruchach zwinnych

Po wodzie szybko umyka.

 

Bobry cicho i majestatycznie

Po wodzie pływają

Zbiorowisko ich jest liczne

I miejsce to za swoje uznają.

 

Nieraz się wilk pokaże-

Głodny jest zapewne.

W swym cichym zamiarze

Chce zdobyć pożywienie cenne.

 

Park ten to ostoja łosia w Polsce.

Z godnością wśród traw się porusza

Jest to idealne dla niego miejsce

I panująca tu wielka cisza.

 

Przepiękny ten zwierzak

Oczy nasze pieści

Trzcinę i każdy krzak

W porożu swoim mieści.

 

Rozgarniając je na boki

Idzie naprzód śmiało

Ludzi się nie lęka

Bo tu ich jest mało.

 

Ludzie darzą go szacunkiem

Choć nieraz w polu szkodę zrobi.

Jest jednak pięknym zwierzęciem

I park biebrzański zdobi.

 

 

 

 

Str 3

 

Bezkresne łąki i kręta rzeka

Serce człowieka raduje.

Choć czas szybko ucieka

To każda istota tu dobrze się czuje.

 

Patrząc w bezgraniczną dal

W istniejące tu cuda przyrody

Człowiekowi jest wielki żal

Opuszczać te naturalne ogrody.

 

W nich słychać radosne świerszcze

I głośne owadów cykanie,

Jak trzcina szeleszcze

I w górze orlika wołanie.

 

Róż no kolorowe motyle latające

A w trawach czajki krzyczące.

Wielki ten koncert i widowisko

Pozostanie nam zawsze blisko.

 

Nurt Biebrzy powolny

Przyciąga wielu kajakarzy.

Płyną w sposób dowolny

Oglądając z bliska te krajobrazy.

 

Nad nimi błękit nieba

W około zieleń i woda przeczysta.

Wiele starań trzeba

By taka na zawsze pozostała .

 

By następne pokolenia

Radość tu znajdowali

Do dalszego swego istnienia

I o niej nigdy nie zapominali.

 

 

Wiktor Hys

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bydgoszcz, 24.01.2018

 

 

Biebrzański Park Narodowy

 

Nazwę swoją zawdzięcza

Przepięknej rzece Biebrzy,

Która swój początek zaczyna

Na południe od Nowego Dworu.

 

Dalej powolutku się kręci

Po cudownej krainie

Aż do swego ujścia,

Gdzie w wodach Narwi ginie.

 

W parku w stanie naturalnym

Wiele roślin spotkać można.

Dominuje w nich świerk i brzoza niska,

Żurawina,borówka czy wierzba lapońska.

 

Wiele rosnących tu gatunków roślin

Jest w Polsce na liście zagrożonych.

Dowiedzieć się o tym można z gablot

Na mostku turystycznym umieszczonych.

 

Przestrzegać zatem należy ich treści

Pielęgnować co natura nam dała,

Gdyż wszystko tam się mieści

By przyroda nietknięta została.

 

Znajduje się tu fauny bogactwo.

Zimujące w twierdzy Osowiec nietoperze,

Lęgowe liczne ptactwo

I migrujące gęsi oraz żurawie.

 

Przeczysta rzeka w swych wodach

Wiele gatunków ryb posiada,

Liczebność ich jest większa

Niż w innych nizinnych Polski rzekach.

 

Str 2

 

Specyfika środowisk bagiennych

Sprzyja zagęszczeniu nornika.

Wydra zaś w swych ruchach zwinnych

Po wodzie szybko umyka.

 

Bobry cicho i majestatycznie

Po wodzie pływają

Zbiorowisko ich jest liczne

I miejsce to za swoje uznają.

 

Nieraz się wilk pokaże-

Głodny jest zapewne.

W swym cichym zamiarze

Chce zdobyć pożywienie cenne.

 

Park ten to ostoja łosia w Polsce.

Z godnością wśród traw się porusza

Jest to idealne dla niego miejsce

I panująca tu wielka cisza.

 

Przepiękny ten zwierzak

Oczy nasze pieści

Trzcinę i każdy krzak

W porożu swoim mieści.

 

Rozgarniając je na boki

Idzie naprzód śmiało

Ludzi się nie lęka

Bo tu ich jest mało.

 

Ludzie darzą go szacunkiem

Choć nieraz w polu szkodę zrobi.

Jest jednak pięknym zwierzęciem

I park biebrzański zdobi.

 

 

 

 

Str 3

 

Bezkresne łąki i kręta rzeka

Serce człowieka raduje.

Choć czas szybko ucieka

To każda istota tu dobrze się czuje.

 

Patrząc w bezgraniczną dal

W istniejące tu cuda przyrody

Człowiekowi jest wielki żal

Opuszczać te naturalne ogrody.

 

W nich słychać radosne świerszcze

I głośne owadów cykanie,

Jak trzcina szeleszcze

I w górze orlika wołanie.

 

Róż no kolorowe motyle latające

A w trawach czajki krzyczące.

Wielki ten koncert i widowisko

Pozostanie nam zawsze blisko.

 

Nurt Biebrzy powolny

Przyciąga wielu kajakarzy.

Płyną w sposób dowolny

Oglądając z bliska te krajobrazy.

 

Nad nimi błękit nieba

W około zieleń i woda przeczysta.

Wiele starań trzeba

By taka na zawsze pozostała .

 

By następne pokolenia

Radość tu znajdowali

Do dalszego swego istnienia

I o niej nigdy nie zapominali.

 

 

Wiktor Hys

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bydgoszcz, 24.01.2018

 

 

Biebrzański Park Narodowy

 

Nazwę swoją zawdzięcza

Przepięknej rzece Biebrzy,

Która swój początek zaczyna

Na południe od Nowego Dworu.

 

Dalej powolutku się kręci

Po cudownej krainie

Aż do swego ujścia,

Gdzie w wodach Narwi ginie.

 

W parku w stanie naturalnym

Wiele roślin spotkać można.

Dominuje w nich świerk i brzoza niska,

Żurawina,borówka czy wierzba lapońska.

 

Wiele rosnących tu gatunków roślin

Jest w Polsce na liście zagrożonych.

Dowiedzieć się o tym można z gablot

Na mostku turystycznym umieszczonych.

 

Przestrzegać zatem należy ich treści

Pielęgnować co natura nam dała,

Gdyż wszystko tam się mieści

By przyroda nietknięta została.

 

Znajduje się tu fauny bogactwo.

Zimujące w twierdzy Osowiec nietoperze,

Lęgowe liczne ptactwo

I migrujące gęsi oraz żurawie.

 

Przeczysta rzeka w swych wodach

Wiele gatunków ryb posiada,

Liczebność ich jest większa

Niż w innych nizinnych Polski rzekach.

 

Str 2

 

Specyfika środowisk bagiennych

Sprzyja zagęszczeniu nornika.

Wydra zaś w swych ruchach zwinnych

Po wodzie szybko umyka.

 

Bobry cicho i majestatycznie

Po wodzie pływają

Zbiorowisko ich jest liczne

I miejsce to za swoje uznają.

 

Nieraz się wilk pokaże-

Głodny jest zapewne.

W swym cichym zamiarze

Chce zdobyć pożywienie cenne.

 

Park ten to ostoja łosia w Polsce.

Z godnością wśród traw się porusza

Jest to idealne dla niego miejsce

I panująca tu wielka cisza.

 

Przepiękny ten zwierzak

Oczy nasze pieści

Trzcinę i każdy krzak

W porożu swoim mieści.

 

Rozgarniając je na boki

Idzie naprzód śmiało

Ludzi się nie lęka

Bo tu ich jest mało.

 

Ludzie darzą go szacunkiem

Choć nieraz w polu szkodę zrobi.

Jest jednak pięknym zwierzęciem

I park biebrzański zdobi.

 

 

 

 

Str 3

 

Bezkresne łąki i kręta rzeka

Serce człowieka raduje.

Choć czas szybko ucieka

To każda istota tu dobrze się czuje.

 

Patrząc w bezgraniczną dal

W istniejące tu cuda przyrody

Człowiekowi jest wielki żal

Opuszczać te naturalne ogrody.

 

W nich słychać radosne świerszcze

I głośne owadów cykanie,

Jak trzcina szeleszcze

I w górze orlika wołanie.

 

Róż no kolorowe motyle latające

A w trawach czajki krzyczące.

Wielki ten koncert i widowisko

Pozostanie nam zawsze blisko.

 

Nurt Biebrzy powolny

Przyciąga wielu kajakarzy.

Płyną w sposób dowolny

Oglądając z bliska te krajobrazy.

 

Nad nimi błękit nieba

W około zieleń i woda przeczysta.

Wiele starań trzeba

By taka na zawsze pozostała .

 

By następne pokolenia

Radość tu znajdowali

Do dalszego swego istnienia

I o niej nigdy nie zapominali.

 

 

Wiktor Hys

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Najpopularniejsze wiersze
Video Player is loading.
Current Time 0:00
Duration 0:00
Loaded: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time 0:00
 
1x
    • Chapters
    • descriptions off, selected
    • subtitles off, selected

      Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

      Reklamy
      O autorze
      hector41
      Użytkownik - hector41

      O sobie samym: Już w szkole podstawowej interesowała mnie poezja Mickiewicza,Słowackiego, Jednak Ojciec skierował mnie do Technikum Elektrycznego. Zainteresowanie moje poezją dalej trwało. Zapisałem się do koła młodych Związku Literatów Pomorskich, w którym sekretarzem był pan Władysław Dunarowski. Wiele czasu poświęcił mi On pokazując piękno przyrody,które zachowałem do dziś. Jednak z uwagi na obowiązki pracy zawodowej nie miałem czasu myśleć o pisaniu. Czyniłem to tylko sporadycznie .Z chwilą pójścia na emeryturę obudził się we mnie bakcyl pisania wierszy i dalej idę tym śladem jaki mi wskazał Władysław Dunarowski.
      Ostatnio widziany: 2025-01-02 10:23:07