Bezimienny - wiersz

Smutno ci gdy odchodzisz

znów uciekasz przed prawdą

miłość mnie wciąż zawodzi

wiem że nie jest ci łatwo

 
dobrych wspomnień nie wiele

wiesz i czujesz że życie

nie jest już przyjacielem

marzyłaś o nim skrycie

 
jestem po mrocznej stronie

jak uparte dziwadło

nadchodzi bliski koniec

to miłości wahadło

gdy dzień stanie się nocą

umrą już wspólne chwile

słowa łzy nam ozłocą

samotności przywilej