Bez-sens bezsenności - wiersz

I znów oczy zamykam

I widzę, choć widzieć nie chcę

To znów jedna z tych nocy,

kiedy zamiast snu przychodzi

Szał

i bez-sens

I myślami znów drapię się do krwi

Licząc, że ona zmyje mój bezgrzech

Moja nie-wina, moja nie-wina,

moja bardzo wielka nie-wina.

Spoglądam w sufit

   (na betonowym firmamencie

    nigdy nie będzie słońca)

nie mrugam.

Zegar odmierza tylko słowa

jak pięści

wymierza kolejne policzki.

Zamiast siniaków,

jedynie milczenie

i odśrodkowa czarna dziura

wewnątrz,

bo przecież zewnętrza już nie ma

Zabił je zegar