Życie... tak puste...
Patrzysz wieczorową, letnią, ciepłą porą na świat z miejsca gdzie lubisz najbardziej z miejsca gdzie możesz być sam które napawa Cie optymistycznymi myślami... Jesteś na wakacjach leżąc na trawie wsłuchując się w ciszę w szum wiatru w jego zapach patrzysz na gwieździste niebo, gwiazdy migoczą swym blaskiem nie potrafisz wyobraźnią ogarnąć tej całej przestrzeni... Na wycieczce górskiej zdobywając upragniony szczyt góry trwało to tak długo ale opłacało się słońce powoli chowa się za horyzontem wylewając na tą całą krainę pod sobą ognistą czerwień... Miasto. Twoje miasto. Wchodzisz na dach wieżowca. Miasto powoli zasypia albo już śpi, ale nie Ty. Ty jesteś tu teraz obserwując je z góry niczym ptak z lotu niczym BirdInFlight lampy i latarnie migoczą swymi malutkimi światełkami w oddali czujesz wyraźnie zapach w powietrzu przepełniony gwarem dnia lecz który już zasypia. Wciągasz go w płuca czujesz że żyjesz tym światem... Jesienny wieczór. Tak ciepły był gdy słońce paliło na czerwono te resztki liści na drzewach. Wiatr zrywał je bezlitośnie z gałęzi pozostawiając je nagie na pastwę zimy tak bezlitośnie i bezdusznie bez żadnych skrupułów. Wiatr coraz zimniejszy. Idąc stawiasz sobie kołnierz. Czujesz w powietrzu zapach palonego drewna w piecach gdzie przez kominy wydobywa się i pogrąża ulicę swym swądem. W oknach ciepłe światełka gdzie ludzie grzeją się w swych malutkich światkach. Pod nogami masz dywan szeleszczących liści zamiatany podmuchami tegoż wiatru który zmusił Cie do postawienia kołnierza... I to wszystko czy wyobrażasz sobie gdy przy Tobie nie ma tej drugiej połówki, którą możesz przytulić, ochronić przed tym światem dla której jesteś oparciem i ciepłem. Dla której Twoje serce bije z taką radością... To jest tylko przejściowe zjawisko... tylko chwila jeszcze, taka malutka... i już. Jesteś przy mnie... Na zawsze?
