Upiór w operze- ROZDZIAŁ 36

ROZDZIAŁ 36
Nadszedł wieczór. Eryk, jak co dzień, zapukał do drzwi domu pani Lovemour. Zwykle otwierała mu już gotowa do wyjścia Laura, ale tym razem zrobiła to Małgorzata.
- Proszę wybaczyć, ale dziś córka źle się czuje i nie ma ochoty na spacer- powiedziała.
- Aż tak bardzo przeżywa, że nie wystąpi?
- Co? Skąd pan... Eh... Tak, bardzo się tym zmartwiła.
- Rozumiem. Mogę do niej wejść?
- Proszę.
Laura siedziała w fotelu z kubkiem gorącej czekolady. Była w dziecinnej piżamie w misie i kocem na kolanach.
- Dobry Wieczór, Mademoiselle. Jak się pani czuje?
- Eryk? Co pan tu robi? Przecież mama miała powiedzieć, że nie chcę dziś iść na spacer.
- I powiedziała. Nie mam zamiaru wyciągać pani na żaden spacer, przyszedłem panią odwiedzić. Chyba, że na spotkanie ze mną te pani nie ma ochoty.
- Szczerze mówiąc, tak było. Nie chciałam pana spotkać, bo bardzo źle się czuję przez ten głupi koncert. Nie chciałam pana męczyć swoimi problemami.
- Ależ wtedy mógłbym się odwdzięczyć. Kiedy ja się źle czułem i nie chciałem spotkać, przyszłaś. Teraz więc ja przychodzę i mam nadzieję, że mnie nie wyrzucisz.
- Skądże! Napije się pan czegoś?
- Może innym razem. Proszę mi wybaczyć. Nie przewidziałem, że zwrócą uwagę na tam mało istotny szczegół. Narobiłem pani tylko nadziei.
- Proszę się tym nie przejmować. Za bardzo biorę sobie wszystko do serca.
- Więc w czym problem?
- Sama nie wiem.
Eryk popatrzył na dziewczynę przenikliwym wzrokiem. Bardzo to przeżywała.
- Proszę się tak nie martwić. Wystąpi pani na tym koncercie.
- Ale...
- Wystąpi pani. Jeszcze nie wiem, jak to zrobię, ale coś zrobię na pewno.
- Proszę nie robić nic głupiego. Jeśli ma się komuś coś stać, to ja już wolę zrezygnować i zaczekać na kolejną okazję.
- Postaram się. Zrobię to dla pani.
Lamorte ucałował dłoń Laury. Dziewczyna się uśmiechnęła po raz pierwszy od powrotu z opery