Samotność

Sama dziewczyna, co nie miała przyjaciół, nie doznała miłości prawdziwej. Nie usłyszy nigdy walca weselnego, nie założy wianka na skroń o niewinności świadczący. Do piersi nie przytuli dzieciątka swego. Życie, inaczej przecież miało potoczyć się. Inny, co wszystko może ma nie docenia jak wielki ma skarb. Nie mówmy nie kocham Cię już, nie wyrzucajmy z serc bliskich nam. Każdy pragnie kochanym być, płakać z nim i śmiać się. Niech nadzieja, wiara i miłość wiecznie trwa. Cisza nigdy nie dzieli nas. Bo słowa mają moc, góry przenosić mogą. Tylko uwierz w to. A wszystko dobrze będzie już. Łezka kręci się w oku. To nic. Każdy kto płakać umie świadczy jak jest wielki, a nie mały.