Przygody Konika Owsianka

Pewnie zdziwieni jesteście imieniem mojego konika

Dlatego, że owies z jego przysmaków najszybciej znika.

I tak pomyślałem, że imię Owsianka najlepiej do niego pasuje.

Chcecie się więcej coś o nim dowiedzieć, napiszę i narysuję.

Pewnego dnia konik pasł się na łące,

Gdzie bawiły się dwa zające.

Widząc konika zapytały - Pójdziesz do lasu z nami?

Konik przytaknął i pobiegł za zającami.

Zające lubiły robić psikusy każdemu

A konik nie zastanawiał się nawet czemu.

Pobiegł za nimi pod sam las

By konik się zgubił mówiły - Goń nas!

Biegł, więc za nimi, co sił

Dotąd aż zmęczony był.

I nie było mu wesoło

Gdy zobaczył, że wokoło

Gęsty las i zające śmieją się

- Co to znaczy? - Zgubiłeś się!

- Tak to prawda, co robić mam?

- Pomóżcie mi wrócić, a owsa wam dam.

Lecz zające, choć owies jedzą

Oczym wszystkie dzieci wiedzą,

Konika zostawiły samego

A on nie wiedział, dlaczego.

Był głupiutki, że tak się dał

Ale przecież bawić się chciał.

Nie każda zabawa dobrze się kończy

O czym zrozumiał nasz konik śpiący.

Bo gdy obudził się ze snu głębokiego

Powiedział - Miałem przez te zające stracha wielkiego.

Dobrze, że to był tylko sen

Za to jak się bawić, też już wiem.

- Nie mogę od domu oddalać się daleko

Nawet, jeżeli byłoby to coś ciekawego.

Przyznacie to konikowi sami,

Nie oddalajcie się: słyszycie to nie raz od taty czy mamy.