Bovaryzm

Siedział patrząc jakby niewidomymi oczami w okno. Widział te pieprzone płatki śniegu ale nie wiedział jak się ich pozbyć. Twierdził ze samo jego myślenie potrafi uczynić cuda …. Owszem czyniło; setki dziewczyn pomimo wrednego humoru lgnęły do niego jak muchy do klejącego się plastra w ohydnych starych mięsnych sklepach….

Dlaczego nagle siedział sam? Lubił obmyślać nowe plany zasadzek na te niewinne duszyczki, miał moc której wielu mu zazdrościło …ale cholera śniegu zatrzymać nie mógł (...) Rozbił Lampe, potem następną a po wielu próbach wyładowania złości i jakiejś tajemniczej frustracji po prostu po nią zadzwonił. Przyjechała po 15minutach całując go namiętnie … wcale nie ukrywał ze jej nie kocha a jej to nie przeszkadzało. Wiedziała ze jest to epizod (skądinąd bardzo przyjemny epizod)… leżeli nadzy , owinięci jedynie prześcieradłem i każde z nich myślało o czymś zupełnie innym . On myślał ze jest niesamowita …ona myślała to samo o nim. Ona- niesamowita w łóżku , on- niesamowity jako całokształt wyimaginowanej osobowości. W rzeczywistości było wręcz przeciwnie … wychodząc już go nie pocałowała ..oboje byli zmęczeni wiecznym udawaniem ze tak jest bezpiecznie i wygodnie …historia stawała się być coraz bardziej oczywista …. Bez niepotrzebnej  miłości można zdziałać wiele z nią nie można już nic .Dlatego tak bardzo kochali lato … bez zbędnych płatków śniegu …….