Ahanty Shanty :)

Jest dziesiąta czas wstawać-Oznajmiał budzik w pokoju Shanty,niestety nie skończyło się to dla niego dobrze.
Shanty walnęła nim o ścianę.
-Dziecko co ty robisz,popsułaś już chyba z trzynasty zegarek.Ubieraj się szkoła czeka!-Rzuciła jej mama i trzaskając
drzwiami wyszła do pracy.Shanty szybko wyciągnęła z szafy ciuchy,pospiesznie się ubrała poczym poszłą do kuchni
zrobić sobie śniadanie.W lodówce było tylko kilka owoców i jogurt.Wbrała ten naturalny jogurt.Spojrzałą na duży  zegar
w kuchni.Przerażona wzięłą plecak i czym prędzej pobiegłą do szkoły.Była tak zamyślona że niepostrzeżeniewpadłą na drzewo.
Myślała o tacie który był w Afryce,pracował tam jako wolontariusz.Shanty chciałą tam pojechać zobaczyć sawannę i poczuć tą gorącą atmoswere.
Weszłą do szkoły ustawiłą się pod swoją klasą,stojąc w parze z najlepsszą koleżanką Jennifer.
-O czym tak myślisz?-spytałą koleżanka.
-Chciałabyś kiedyś pojechać do Afryki?-spytałą Shanty.Koleżanka chwile się zastanowiłą.
-Nie tam podobno są ludobujcy co mogą rozszarpać człowieka na kawałeczki.Jennifer nie była błyskotliwa można by nawet powiedzieć że była głupia.
Shanty to strasznie rozbawiło nie mogła powstrzymać śmiechu.
-Ależ dzieci cicho bądźcie!-krzyknęła pani
Linda.Shanty dalej się śmiała a z nią zaczęło śmiać się pół klasy.Pani Linada byłą zbulwersowana,wyszłą cała czerwona ze wściekłości a po chwili
wróciłą z dyrektorem.Wszyscy uczniowie siedzieli na swoich miejscach był spokój  cisza.Nikt nawet nie gadał.
-No co pani,jak pani nie wstyd,przecież to grzeczne dzieciaki.Siedzą cich jak pod miotłą.Wyszedłz klasy a wtedy śmiech wybuchnął na nowo.Pani Linda nie wiedziałą co zrobić,
byłą strasznie upokorzona.(ciąg dalszy nastąpi)