2

Nie wystarcza nam jednego życia. Trzeba wiele czasu, aby scalić się w osobowość. Każda tożsamość czerpie siły z innych. Dzisiaj określamy się solidarnością, jutro nadzieją. A za naszymi plecami, w złudzeniach przeszłości, żyje to, co nie miało okazji być, czekając, aż się narodzimy i damy mu ją. Nic doszczętnie nie ginie, wszystko się przekształca, to co bierzemy za umarłe, zmieniło tylko miejsce. To co istnieje, jest przemyślane. To, co jest przemyślane, istnieje. Wszystko ma w sobie ducha tego, co było przedtem, i tego, co będzie gdy ono zniknie. Należymy równocześnie do czasu teraźniejszego, przeszłego i przyszłego, do dzisiejszej historii, wczorajszego mitu i jutrzejszej wolności. Możemy podróżować od jednego czasu do drugiego. Jesteśmy nieśmiertelni, mamy więcej życia niż własnej śmierci, ale mniej czasu, niż zostaje nam na życie