Forum

Jako lektury stycznia i lutego w naszym Klubie Książki wybraliśmy wspólnie książki poświęcone dwóm monarchiniom – Elżbiecie Bawarskiej (Sisi) i Marii Antoninie.

Zapraszamy Was, byście do 28 lutego 2019 w tym wątku dyskutowali właśnie na temat książek poświęconych tym dwóm postaciom. Mówimy tu zarówno o powieściach, jak i typowych biografiach. My również postaramy się sięgnąć po odpowiednie książki i włączyć się w rozmowę. Przede wszystkim prosimy, byście w dyskusji podrzucali tytuły książek dotyczących naszego tematu przewodniego. Zamieszczajcie też interesujące cytaty, własne refleksje, spostrzeżenia. Wreszcie – dyskutujcie ze sobą nawzajem – w końcu jesteśmy w Klubie Książki :) Spróbujcie nie spojlerować - inni mogli jeszcze nie dojść tak daleko w lekturze, jak Wy. Oczywiście wątek pozostanie otwarty także po 28 lutym 2019, jednak to przede wszystkim przed tą datą, mamy nadzieję, rozgorzeje dyskusja. Dla członków naszego Klubu Książki postaramy się przygotować specjalne niespodzianki. O szczegółach napiszemy wkrótce. To kto się pisze na udział w kolejnej odsłonie naszych dyskusji klubowych?

Jestem ciekawa, ile osób weźmie udział w dyskusji, bo w grudniu było bardzo słabo, choć książka była wspólnie wybrana.

Temat poniekąd wywołałam nowościami książkowymi, dlatego jeszcze raz przywołam zaproponowane do Klubu lektury:

Książki o Elżbiecie Bawarskiej (Sisi):

 - Łowca posagów,

 - Sisi w Tyrolu, 

- Cesarzowe Habsburgów, 

- Sisi. Cesarzowa mimo woli,  

- Sisi. Samowolna cesarzowa.

Dla porównania tych postaci, sięgnę po lektury, które poświęcone są Marii Antoninie. Z klasyki  będzie to Stefana Zweiga - "Maria Antonina". Przeczytać chciałabym "Jak zrujnować królową. Maria Antonina, skradzione diamenty i skandal, który zachwiał tronem Francji" oraz "Maria Antonina. Tom 1. Z Wiednia do Wersalu"

Styczniowe czytanie lektur klubu zaczynam... 

Ale mam też prośbę, do adminów klubu ksiązki. Tematyczne wezwania są  ciekawe i szerokie, warte dyskusji i polemiki. Przedłużmy dyskusję do końca lutego, tak by spokojnie zdobyć, przeczytać i wypowiedzieć się porównawczo przynajmniej w dwóch lekturach. 

@martucha180 mam nadzieję, że będzie ich więcej. W grudniu winny mógł być czas świąteczny. 

@kanon – dobry pomysł, przedłużamy, będzie wspólna lektura stycznia i lutego! 

Super ! To jeszcze na głównej i w tym tytule wątku proponuję korektę daty ;) 

Nie są mi znane te książki, lecz troszkę więcej orientuje się jaką kobietą była Maria Antonina.

Miło, że pojawia się historia monarchii wśród kobiet, które zaznaczyły swoją postawę role osobowościowe społeczeństwie.

A czy jakiś kryminał/thriller w tej tematyce się znajdzie? Podpowiecie coś?

@kanon  Na głównej już zmieniłem, w nazwie wątku nie mogę, ale poproszę za chwilę naszego admina :) 

Jeśli chodzi o Marię Antoninę, to klasyką jest książka Stefana Zweiga (Maria Antonina), Kasia Krzan mocno polecała też trzy poświęcone jej powieści Juliet Grey (Maria Antonina. Z Wiednia do Wersalu i kolejne tomy) – chyba muszę odświeżyć. 

@MonikaP kryminałów z tymi władczyniami w tle niestety nie znam. 

@Emilly26 W takim razie może sięgniesz po któreś z proponowanych pozycji lub znajdziesz inne, równie ciekawe?   

wynalazłam w katalogu "Królowe przeklęte" - Cristina Morató, wydał Świat Książki w 2016, wg opisu "zawiera biografie: cesarzowa Elżbieta (cesarzowa Sissi), Maria Antonina, królowa Krystyna (Krystyna Wazówna), cesarzowa Eugenia (Eugenia de Montijo), królowa Wiktoria, caryca Aleksandra (Aleksandra Romanow)"

ciekawy zestaw władczyń, no i są obydwie bohaterki wątku, no to ruszam do biblioteki... ;)

Też się przyłączę :) Dobrze, że jest więcej czasu, co prawda nie wiem, czy zdążę poczytać o obu paniach, ale i tak postaram się coś dorzucić od siebie.

Ja, Maria Antonina, Królowa Francji - autor: Izabela, Hrabina Paryża - to udało mi się z biblioteki zdobyć. Wydawnictwo Książka i Wiedza 1995 rok. 

Po przewertowaniu istotny jak dla mnie plus tej konkretnej książki: większa czcionka, podana bibliografia (dot. dat i faktów, które przywołane zostały w książce). I coś, co mnie pozytywnie zaskoczyło: rewelacyjnym pomysłem są trzy strony tabelaryczne, w których zestawiono: życie Marii Antoniny, wydarzenia we Francji, wydarzenia na świecie.  Co do treści, jeszcze się nie wypowiadam... czytam. 

Ja dzisiaj zlecałem naszej koleżance, Adzie Michalewskiej, przygotowanie tekstu przybliżającego obie monarchinie i wybrane książki o nich. I była przekonana, że nie o Marię Antoninę chodzi, tylko o Marię Teresę – bo w zasadzie Sisi i Marie Antoinette na pierwszy rzut oka łączy... nasz klub książki. No i może piękne suknie :) Ciekawe, czy uda nam się znaleźć jakieś dodatkowe punkty wspólne. 

Wiedeń jeszcze dopisałabym... jako wspólne 

Zdobyłam: 

 "Sisi. Cesarzowa mimo woli",  

"Sisi. Samowolna cesarzowa", więc mam szansę przeczytać je w styczniu. 

Zamówiłam jeszcze Zweiga "Marię Antoninę". Zobaczymy czy zdążę w styczniu, czy w lutym, bo stosik na ten miesiąc mam pokaźny. ;)

Pozdrawiam wszystkich
iwona-w

@iwona-w  Super! Dawaj znać, jak wrażenia i co warto :) 

Obydwie słynęły z urody i zakończyły życie w tragicznych okolicznościach...

Nie wiem, jak to możliwe, że dopiero teraz dowiaduję się o Klubie Książki... Ale chętnie wezmę udział, bo akurat mam książki zarówno o Marii Antoninie, jak i o Sisi (tę drugą czytałam kilka lat temu, więc muszę ją sobie "odświeżyć") - mam nadzieję, że zdążę z lekturą ;)  

@Melisa2004 Musimy mocniej podreklamować nasz klub książki, bo chociaż kameralnie jest fajnie, to przydałoby się zdecydowanie więcej dyskutantów :) Fajnie, że dołączasz do nas!  

Przeczytanie „Marii Antoniny” Zweiga powoduje krytycyzm wobec przedstawiania tej postaci w każdej czytanej powieści historycznej, w której się pojawia.
Tak stało się u mnie z czytaniem „Lalek królowej” Christine Trent, gdzie Maria Antonina przestawiona jest jako młoda narzeczona ubóstwiająca biedne dzieci motłochu. Od Zweiga wiem, że była to królowa, która zupełnie nie interesowała się życiem ludu, a siebie uważała za majestat, do którego nawet minister nie mógł odezwać się, jeśli nie został zapytany.
Uważam, że autor powieści historycznej powinien poznać przynajmniej zarys charakteru przedstawianej przez siebie postaci. W przeciwnym wypadku nie będzie wiarygodny i nie będzie traktowany poważnie.

Samego Zweiga czyta się jak piękną powieść napisaną z rozmachem, pomimo tego że jest szczegółową biografią, bo bardzo plastycznie przedstawione są dzieje Marii Antoniny. Polecam tę pozycję.

@violabu  To zawsze problem, gdy wyobrażenia pisarza zderzają się z rzeczywistością. Swoją drogą: na co Zweig powołuje się w swojej książce, opisując charakter Marii Antoniny? Bo bywają autorzy opracowań historycznych, którzy charakter postaci odtwarzają bez źródeł, na podstawie decyzji podejmowanych przez nie czy rozmaitych wydarzeń z ich życia, niekoniecznie mając bezpośrednie argumenty. Chociaż akurat Zweiga bym o to nie podejrzewał :)