Dążenie do szczęścia bez zrównoważonej perspektywy postrzegania czasu jest jak słuchanie genialnej muzyki z dźwiękiem mono, picie dobrego wina z zatkanym nosem lub kochanie się bez gry wstępnej.
Dążenie do szczęścia bez zrównoważonej perspektywy postrzegania czasu jest jak słuchanie genialnej muzyki z dźwiękiem mono, picie dobrego wina z zatkanym nosem lub kochanie się bez gry wstępnej.