Nie jestem ateistą i nie sądzę, abym mógł się nazwać panteistą. Jesteśmy w położeniu małego dziecka wchodzącego do olbrzymiej biblioteki wypełnionej książkami w wielu różnych językach. Dziecko wie, że ktoś musiał te książki napisać. Nie wie ono jak. Nie rozumie języków, w których zostały one napisane. Dziecko mgliście podejrzewa, że ułożenie książek ma jakiś tajemniczy sens, ale go nie pojmuje. Takie jest, jak mi się wydaje, podejście do Boga nawet najinteligentniejszych ludzkich istot. Widzimy wszechświat cudownie zaaranżowany i s
Nie jestem ateistą i nie sądzę, abym mógł się nazwać panteistą. Jesteśmy w położeniu małego dziecka wchodzącego do olbrzymiej biblioteki wypełnionej książkami w wielu różnych językach. Dziecko wie, że ktoś musiał te książki napisać. Nie wie ono jak. Nie rozumie języków, w których zostały one napisane. Dziecko mgliście podejrzewa, że ułożenie książek ma jakiś tajemniczy sens, ale go nie pojmuje. Takie jest, jak mi się wydaje, podejście do Boga nawet najinteligentniejszych ludzkich istot. Widzimy wszechświat cudownie zaaranżowany i s