Toteż każdy człowiek jest ludzkością bez mała. A przy tym może za ogromny jest jak na siebie, za rozległy jak na ułomność i bezsilność swoją. Może nawet jest słońcem dla siebie, lecz jak słońce tylko połowę swojej ziemi ogarnia, na resztę rzucając wieczny cień niepewności i zwątpienia.
Toteż każdy człowiek jest ludzkością bez mała. A przy tym może za ogromny jest jak na siebie, za rozległy jak na ułomność i bezsilność swoją. Może nawet jest słońcem dla siebie, lecz jak słońce tylko połowę swojej ziemi ogarnia, na resztę rzucając wieczny cień niepewności i zwątpienia.