Cytat

Cóż nam po nadziei, skoro ludzkość jest tak słaba? Owszem, trudno uwierzyć w ludzkość, ale wziąwszy pod uwagę jej los, nie ma równie nędznego stworzenia jak człowiek.

Więcej cytatów od tego autora

Życie składa się z cudownych przeobrażeń.

Jednostka ma najdonioślejsze znaczenie. A czym dla mnie jest cała reszta? Na palenisku czasu człowiek spala się tak szybko, jak skrawek papieru. Być może życie jest w istocie jakąś komiczną grą, jak twierdził pewien filozof, zanurzonym w kompletnej rozpaczy, zlepkiem wątpliwości i beznadziejnych odruchów obronnych, a nawet rojeń, a wszystko to pod płaszczykiem zdecydowania.

Nie wińmy bogów tylko dlatego, że sprawy przybrały zły obrót. (...) Nasze życie zawsze podlega przewrotnym okolicznościom i niefortunnym przypadkom, do których doprowadzamy sami albo wszystko to, co nas otacza. Niepowodzenia mogą się ciągnąć nawet przez kilka pokoleń. Klęska i zamęt nie powinny mieć wpływu na nasz stosunek do zewnętrznych przekonań. Jeżeli połączymy te dwie zupełnie odmienne rzeczy, staniemy się nadzy i bezbronni. Co więcej, nie powinniśmy też oczekiwać, że bogowie zapewnią nam pomyślność. Rachunek prawdop

Nie, człowiek nie znika tak po prostu i nie pozostawia swoich rzeczy, kiedy umiera. Być może na przestrzeni całego swego życia, chwila za chwilą, wiele rzeczy opuszcza jego. Potem miejsce amputacji zabliźnia się i za sprawą ledwie uchwytnego, niedostrzegalnego procesu oddziela się on od wszystkiego, co go otacza.

Prawdziwa wielkość tkwi w odwadze, która okazujemy pomimo świadomości śmierci.

Dusza ludzka toleruje zadowolenie najgorzej spośród wszystkich emocji najprawdopodobniej dlatego, że ponad nim nie istnieje już nic. Człowiek musi je znosić, nie zważając na to, jak długo trwa, brnąc przez cierpienia jak przez gąszcz kolczastych gałęzi, jakby kuśtykał po kamiennej ścieżce albo przedzierał się przez bagno. Ale człowiek dźwiga zadowolenie jak ciężar, dopóki nie złoży go mimowolnie na skraju drogi bądź gdziekolwiek indziej.

Prawdziwym wyzwaniem jest dzielenie życia. Aby miłość była prawdziwa, dwoje ludzi musi zatopić się w lustrze i wyłonić z niego jako jedna osoba.

Od chwili swoich narodzin człowiek jest bezbronny i potrzebuje uczucia.

Oto jest Orient i w tym tkwi jego piękno. Letargiczny świat, który opiera się zmianom, nieomal zabalsamowany w swojej tradycji.

Każdy jest zobligowany do działania. Każdy ma swój los.

Wszystkie cytaty tego autora

REKLAMA

+ Dodaj nowy cytat

Wszystkie cytaty tego autora