Literatura południowoafrykańska jest literaturą zniewolenia, które ujawnia się nawet w jej najdoskonalszych dokonaniach przeszywanych poczuciem bezdomości i pragnieniem nieokreślonego wyzwolenia. To literatura nie w pełni ludzka, nienaturalnie zaabsorbowana władzą i jej kolejami, niezdolna odejść od elementranych stosunków kontestacji, dominacji i podległości w stronę rozległego i złożonego świata ludzi, który leży poza nimi.
Literatura południowoafrykańska jest literaturą zniewolenia, które ujawnia się nawet w jej najdoskonalszych dokonaniach przeszywanych poczuciem bezdomości i pragnieniem nieokreślonego wyzwolenia. To literatura nie w pełni ludzka, nienaturalnie zaabsorbowana władzą i jej kolejami, niezdolna odejść od elementranych stosunków kontestacji, dominacji i podległości w stronę rozległego i złożonego świata ludzi, który leży poza nimi.