Wyobraź sobie, jesteś wszystkim. Czyli jesteś też niczym. Albo zbiorem, który do niczego nie prowadzi. Bo gdy chcesz być jasnością, jesteś równocześnie ciemnością. A gdy chcesz być muzyką, jesteś też ciszą. Jak chcesz być czymś, jesteś też czymś zupełnie innym. Więc w zasadzie nie jesteś całkowicie światłem ani ciemnością, duży ani mały, żadnym z dwojga. Niczym. Przez to, że jesteś wszystkim przez cały czas. Ponieważ jesteś symetryczny. Jesteś nieskończoną pojemnością wszystkiego. I dochodzisz do niczego.
Wyobraź sobie, jesteś wszystkim. Czyli jesteś też niczym. Albo zbiorem, który do niczego nie prowadzi. Bo gdy chcesz być jasnością, jesteś równocześnie ciemnością. A gdy chcesz być muzyką, jesteś też ciszą. Jak chcesz być czymś, jesteś też czymś zupełnie innym. Więc w zasadzie nie jesteś całkowicie światłem ani ciemnością, duży ani mały, żadnym z dwojga. Niczym. Przez to, że jesteś wszystkim przez cały czas. Ponieważ jesteś symetryczny. Jesteś nieskończoną pojemnością wszystkiego. I dochodzisz do niczego.