Widziałam, że wtedy coś w Natalie pękło. Miała taką minę jak ktoś, ktowłaśnie skoczył robić sobie na śniadanie gofry, wyjął je z gofrownicy, posmarował masłem, polał syropem, pokroił na ładne kwadraty i niósł je do swojego pokoju, nie mogąc się doczekać, a w progu wywalił cały talerz na podłogę. Człowiekowi jest w takich chwilach tak smutno, że nawet nie chce mu się robić drugiej porcji.
Widziałam, że wtedy coś w Natalie pękło. Miała taką minę jak ktoś, ktowłaśnie skoczył robić sobie na śniadanie gofry, wyjął je z gofrownicy, posmarował masłem, polał syropem, pokroił na ładne kwadraty i niósł je do swojego pokoju, nie mogąc się doczekać, a w progu wywalił cały talerz na podłogę. Człowiekowi jest w takich chwilach tak smutno, że nawet nie chce mu się robić drugiej porcji.