(...) za każdym razem, kiedy człowiek spotyka się z czymś tak wielkim i potężnym, czego początku ani końca nie potrafi odnaleźc, nie umie tego opisac ani zrozumiec, może tylko chłonąc wszystkimi zmysłami jego moc i piękno, to częśc z tej siły i urody zostaje w nim na zawsze. To jest jak samoodnawialne źródło energii, z którego mamy przywilej czerpac.
(...) za każdym razem, kiedy człowiek spotyka się z czymś tak wielkim i potężnym, czego początku ani końca nie potrafi odnaleźc, nie umie tego opisac ani zrozumiec, może tylko chłonąc wszystkimi zmysłami jego moc i piękno, to częśc z tej siły i urody zostaje w nim na zawsze. To jest jak samoodnawialne źródło energii, z którego mamy przywilej czerpac.