Kowatsch Anton nie spodziewał się po mnie, że nie będę miał kobietom zeppelina za złe. Że nosiłem w głowie ten sam trop, byłem wtajemniczony w podniecenie potarganych ubrań, włóczącą się żądzę i jej łapczywe szczęście w olchowym parku i kąpielisku Neptuna. (...) Nikt się tutaj po mnie nie spodziewał, że noszę te wszystkie przezwiska w głowie, a na karku tak dużo milczenia.
Kowatsch Anton nie spodziewał się po mnie, że nie będę miał kobietom zeppelina za złe. Że nosiłem w głowie ten sam trop, byłem wtajemniczony w podniecenie potarganych ubrań, włóczącą się żądzę i jej łapczywe szczęście w olchowym parku i kąpielisku Neptuna. (...) Nikt się tutaj po mnie nie spodziewał, że noszę te wszystkie przezwiska w głowie, a na karku tak dużo milczenia.