(...) rzeczywistość mnie interesuje jako materia plastyczna; i mam więcej względów dla tego, co mogło być, niż dla tego, co jest, a najwięcej dla tego, co już było. W nieskończoność rozważam możliwości każdej istoty i opłakuję wszystko, co obumiera pod pokrywką obyczajów.
(...) rzeczywistość mnie interesuje jako materia plastyczna; i mam więcej względów dla tego, co mogło być, niż dla tego, co jest, a najwięcej dla tego, co już było. W nieskończoność rozważam możliwości każdej istoty i opłakuję wszystko, co obumiera pod pokrywką obyczajów.