Muszę zamknąć na sekundę oczy, bo nic nie widzę przez siekający moje ciało grad kul. A kiedy jestem gotowa, przyciskam pięść do piersi, czując, jak wzbiera we mnie energia, i wyrzucam ją przed siebie, całą za jednym zamachem, przewracając siedemdziesięciu pięciu żołnierzy, jakby byli ludzikami z zapałek.
Muszę zamknąć na sekundę oczy, bo nic nie widzę przez siekający moje ciało grad kul. A kiedy jestem gotowa, przyciskam pięść do piersi, czując, jak wzbiera we mnie energia, i wyrzucam ją przed siebie, całą za jednym zamachem, przewracając siedemdziesięciu pięciu żołnierzy, jakby byli ludzikami z zapałek.