Jestem bardzo świadoma jego nieobecności (...). To jest chłodne uczucie. Na zewnątrz nic się nie zmienia: nie ma go, po prostu. Uczucia przepływają między obojętnym lub nawet pogodnym (gdy słońce!) poczuciem odrębności a smutkiem osamotnienia. Czasem aż do głębokiego, bolesnego poczucia opuszczenia. Wszystko inne jest płycej i jakby na niby. Inni ludzie są jak obce miasta ihotele w nich - niektórzy obcy (aż odrażający), inni po prostu przyjemni. Nigdzie nie czuję się w Domu. Mój splot słoneczny i serce nie promieniują ciepłem, w
Jestem bardzo świadoma jego nieobecności (...). To jest chłodne uczucie. Na zewnątrz nic się nie zmienia: nie ma go, po prostu. Uczucia przepływają między obojętnym lub nawet pogodnym (gdy słońce!) poczuciem odrębności a smutkiem osamotnienia. Czasem aż do głębokiego, bolesnego poczucia opuszczenia. Wszystko inne jest płycej i jakby na niby. Inni ludzie są jak obce miasta ihotele w nich - niektórzy obcy (aż odrażający), inni po prostu przyjemni. Nigdzie nie czuję się w Domu. Mój splot słoneczny i serce nie promieniują ciepłem, w