Innym aspektem pisania powieści (i czytania powieści), o którym często myślę, jest kwestia przestrzeni. Jako czytelnik czasami próbuję umiejscowić akcję, zrozumieć geografię opowieści. Może mieć to coś wspólnego z moją zubożałą wyobraźnię wizualną. Zamiast przenieść się w fikcyjną scenografię opisaną przez autora (...), mam zwyczaj przenosić bohaterów do miejsc, które są mi znane. Nie zdawałem sobie z tego sprawy, dopóki nie przeczytałem "Dumy i uprzedzenia" tuż po dwudziestce (powieści, w której niemal nie ma opisów miejsca akcji)
Innym aspektem pisania powieści (i czytania powieści), o którym często myślę, jest kwestia przestrzeni. Jako czytelnik czasami próbuję umiejscowić akcję, zrozumieć geografię opowieści. Może mieć to coś wspólnego z moją zubożałą wyobraźnię wizualną. Zamiast przenieść się w fikcyjną scenografię opisaną przez autora (...), mam zwyczaj przenosić bohaterów do miejsc, które są mi znane. Nie zdawałem sobie z tego sprawy, dopóki nie przeczytałem "Dumy i uprzedzenia" tuż po dwudziestce (powieści, w której niemal nie ma opisów miejsca akcji)