- A czy to nie jest smutne, wujku Ferencu? Ja, jeśli nad czymś pracuję, robię to po to, żeby żyć. Te zaś żyją tylko po to, żeby wiecznie móc pracować nad czymś, co już nawet i nie ma sensu. I koniec końców wcale nie żyją, tylko pracują i pracują. Aż umrą, dotąd. Jak ludzie co żyją po wsiach i miastach i przez całe swoje życie tylko pracują, gromadzą wokół siebie mnóstwo różnych rzeczy i nawet nie mają czasu, żeby móc cieszyć się życiem. Bardzo to musi być smutne tak żyć, wujku Ferencu.
- A czy to nie jest smutne, wujku Ferencu? Ja, jeśli nad czymś pracuję, robię to po to, żeby żyć. Te zaś żyją tylko po to, żeby wiecznie móc pracować nad czymś, co już nawet i nie ma sensu. I koniec końców wcale nie żyją, tylko pracują i pracują. Aż umrą, dotąd. Jak ludzie co żyją po wsiach i miastach i przez całe swoje życie tylko pracują, gromadzą wokół siebie mnóstwo różnych rzeczy i nawet nie mają czasu, żeby móc cieszyć się życiem. Bardzo to musi być smutne tak żyć, wujku Ferencu.