Być może, odkąd udało się człowiekowi wykrzesać pierwszą iskrę, ta iskra wciąż tli się w nim i przywiązuje go do życia. Zwykle odczuwałem tak siebie, patrząc w ogień lub słuchając muzyki. Muzyka tym się różni od ognia, że przenosi nas, gdzie nas nie ma, nie tylko na ziemi, nigdzie. Ogień natomiast trzyma nas tu, gdzie z obowiązku wobec życia powinniśmy być.
Być może, odkąd udało się człowiekowi wykrzesać pierwszą iskrę, ta iskra wciąż tli się w nim i przywiązuje go do życia. Zwykle odczuwałem tak siebie, patrząc w ogień lub słuchając muzyki. Muzyka tym się różni od ognia, że przenosi nas, gdzie nas nie ma, nie tylko na ziemi, nigdzie. Ogień natomiast trzyma nas tu, gdzie z obowiązku wobec życia powinniśmy być.