Mieliśmy w sobie szaleńca, ale mędrzec go przepędził. Wraz z nim odeszło to, co mieliśmy najcenniejszego, dzięki czemu akceptowaliśmy pozory bez konieczności czynienia na każdym kroku tak dla nich zgubnych rozróżnień rzeczywistości i iluzji. Póki ów szaleniec był z nami, nie musieliśmy niczego się obawiać - ani my, ani pozory, które - cud do nieustający! - na naszych oczach przeistaczały się w rzeczy, a z jego zniknięciem degradują się i na powrót popadają w swą pierwotną nędzę. teraz - żadnego zainteresowania, żadnego punktu oparc
Mieliśmy w sobie szaleńca, ale mędrzec go przepędził. Wraz z nim odeszło to, co mieliśmy najcenniejszego, dzięki czemu akceptowaliśmy pozory bez konieczności czynienia na każdym kroku tak dla nich zgubnych rozróżnień rzeczywistości i iluzji. Póki ów szaleniec był z nami, nie musieliśmy niczego się obawiać - ani my, ani pozory, które - cud do nieustający! - na naszych oczach przeistaczały się w rzeczy, a z jego zniknięciem degradują się i na powrót popadają w swą pierwotną nędzę. teraz - żadnego zainteresowania, żadnego punktu oparc