Dzwoniły do siebie coraz rzadziej, a i tak nie miały sobie wiele do powiedzenia. Może dlatego, że kiedy okaże się przyjacielowi swoją słabość , człowiek już nie jest wobec niego tak swobodny. Może dlatego też, iż sądzimy zawsze, że nasze cierpienie jest jedyne, nieporównywalne, jak wszystko to, co nas dotyczy.
Dzwoniły do siebie coraz rzadziej, a i tak nie miały sobie wiele do powiedzenia. Może dlatego, że kiedy okaże się przyjacielowi swoją słabość , człowiek już nie jest wobec niego tak swobodny. Może dlatego też, iż sądzimy zawsze, że nasze cierpienie jest jedyne, nieporównywalne, jak wszystko to, co nas dotyczy.