(...) i znowu objawiła mu się twarz Syna Diabła, ten wzrok, jakim spojrzał na niego Nefilim. Ponownie poczuł wzbierającą w nim ciemność - strach, który wypełniał go przez wieki jak krew w jego żyłach mimo, że dotychczas tego nie przeczuwał. Nigdy przedtem nie czuł takiego słowa jak to na swoich wargach, a kiedy podniósł się na nogi i wypuścił je jako potężny krzyk ze swoich płuc, wydawało mu się, że jego istota załamała się w sobie, jakby została porwana przez burzę, która narodziła się z niego samego i odbiła się w oczach Syna D
(...) i znowu objawiła mu się twarz Syna Diabła, ten wzrok, jakim spojrzał na niego Nefilim. Ponownie poczuł wzbierającą w nim ciemność - strach, który wypełniał go przez wieki jak krew w jego żyłach mimo, że dotychczas tego nie przeczuwał. Nigdy przedtem nie czuł takiego słowa jak to na swoich wargach, a kiedy podniósł się na nogi i wypuścił je jako potężny krzyk ze swoich płuc, wydawało mu się, że jego istota załamała się w sobie, jakby została porwana przez burzę, która narodziła się z niego samego i odbiła się w oczach Syna D