A ludzkiego współczucia trzeba się strzec i strzec się trzeba, gdy spostrzeżesz, że życzliwość ludzka staje się szczodra, gdy wyrozumiałość innych przerasta twoją wyrozumiałość, gdy już żalu do ciebie nikt nie ma, gdy nawet szczerości nie mają ci ani za złe, ani za dobre, bo szczerość twoja nie jest już nikomu potrzebna ani przykra dla nikogo, ani groźna, więc szczery możesz być do syta, bo to tylko starość, a starość jest przecież rozgrzeszeniem.
A ludzkiego współczucia trzeba się strzec i strzec się trzeba, gdy spostrzeżesz, że życzliwość ludzka staje się szczodra, gdy wyrozumiałość innych przerasta twoją wyrozumiałość, gdy już żalu do ciebie nikt nie ma, gdy nawet szczerości nie mają ci ani za złe, ani za dobre, bo szczerość twoja nie jest już nikomu potrzebna ani przykra dla nikogo, ani groźna, więc szczery możesz być do syta, bo to tylko starość, a starość jest przecież rozgrzeszeniem.