Jake, gdy Orfeusz spojrzał za siebie, nie był głupi. Mity są pełne oszczerstw. To nie nagły strach, że Eurydyka zniknęła, nakazał mu odwrócić głowę, lecz grożne światło widoczne na górze.(...) To bardzo ludzki odruch, odwrócić się i spojrzeć w oczy towarzysza powrotnej wędrówki, by wspólnie przeżyć chwilę przerażenia myślą, że wszystko, co znaliśmy, zmieniło się pod naszą nieobecność.
Jake, gdy Orfeusz spojrzał za siebie, nie był głupi. Mity są pełne oszczerstw. To nie nagły strach, że Eurydyka zniknęła, nakazał mu odwrócić głowę, lecz grożne światło widoczne na górze.(...) To bardzo ludzki odruch, odwrócić się i spojrzeć w oczy towarzysza powrotnej wędrówki, by wspólnie przeżyć chwilę przerażenia myślą, że wszystko, co znaliśmy, zmieniło się pod naszą nieobecność.