Zapewne bezpodstawny jest ten żal, ten niepokój. W końcu zawsze tęskniłem za czymś, co było gdzie indziej, także za tym stanem ducha. Swoje szczęście często pojmowałem poniewczasie. Myśląc o dedykacji, która otworzy mój tomik poezji i o zastanawiającej niechęci do wykreślenia jej uświadamiam sobie, że wszystkie moje wiersze są przecież dedykowane zaledwie wyobrażeniom, wyobrażeniom i wspomnieniom. To wiersze poświęcone rzeczom, których nie ma.
Zapewne bezpodstawny jest ten żal, ten niepokój. W końcu zawsze tęskniłem za czymś, co było gdzie indziej, także za tym stanem ducha. Swoje szczęście często pojmowałem poniewczasie. Myśląc o dedykacji, która otworzy mój tomik poezji i o zastanawiającej niechęci do wykreślenia jej uświadamiam sobie, że wszystkie moje wiersze są przecież dedykowane zaledwie wyobrażeniom, wyobrażeniom i wspomnieniom. To wiersze poświęcone rzeczom, których nie ma.