Jest taki chwyt w literaturze bardzo częsty, i wydaje mi się, że nieuczciwy: robi się historię z pozycji tego, który już wszystko wie, gdyż wie, jak się skończyło. A w tej sytuacji wszyscy uczestnicy wydarzeń wydają się autorowi i czytelnikowi, który wierzy autorowi na słowo, niedorośli i dziecinni. A to nieuczciwe.
Jest taki chwyt w literaturze bardzo częsty, i wydaje mi się, że nieuczciwy: robi się historię z pozycji tego, który już wszystko wie, gdyż wie, jak się skończyło. A w tej sytuacji wszyscy uczestnicy wydarzeń wydają się autorowi i czytelnikowi, który wierzy autorowi na słowo, niedorośli i dziecinni. A to nieuczciwe.