Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Ja przecież nie odchodzę, by szukać. Ja odchodzę, by zniknąć.

Autor: Ewa Kujawska
0

Więcej cytatów od tego autora

Ugłaskała swą tęsknotę jak spłoszonego ptaka, pozwoliła mu umościć się wygodnie.
Autor: Ewa Kujawska
0
Może to dziwne, ale nie myślała nic.
Autor: Ewa Kujawska
0
Płacz, Hildegard, płacz - szeptała gorączkowo Myśl Małgorzaty - pozwól płynąć łzom. Płacz, bo w przeciwnym razie zatoniesz we własnych łzach. Utopisz się w nich i będzie po tobie. Wysłuchaj mnie, proszę. Proszę.
Autor: Ewa Kujawska
0
Pokusa, aby tę błogosławioną chwilę, ten moment,wktórym czuła się i wypełniona po brzegi, i absolutnie pusta, rozciągnąć poza czas i pozostać w niej na dłużej, na długo, na zawsze, była wielka.
Autor: Ewa Kujawska
0
Cisza, która ich otaczała, była tak doskonała i przejrzysta, że nawet czas nie potrafił się z niej wyplątać. Czasami tylko, jakby przez pomyłkę czy zapomnienie, wpadały w nią inne, przytłumione i dalekie dźwięki - a właściwie ich echa: przypadkowe szlochy mew, krótki głos zagubionego gdzieś ptaka - by zaraz zniknąć i wrócić do czasu, z którego przybywały. Poza ciszą, był jeszcze spokój wody. I Hildegard, i Andreas Herbiger pozwolili na to, aby spokój ten uniósł się i przeniknął ich. Przepłynął między komórkami ich ciał. Osiadł w d
Autor: Ewa Kujawska
0
Spokój poranka prysł jak pęcherzyk powietrza tkwiący pod powierzchnią wody.
Autor: Ewa Kujawska
0
Pozostało trwanie, które nie ma nic wspólnego z czekaniem, ponieważ czeka się na coś. Na kogoś. Wierząc i wiedząc, że oczekiwanie być może nadejdzie. W czekaniu zawiera się cała gama, cały wachlarz najróżniejszych możliwości i rozwiązań. W tym trwaniu, jakiego właśnie doświadczała Hildegard, nie było niczego. Najmniejszej obietnicy. Cienia nadziei. Nic.
Autor: Ewa Kujawska
0
Nad brzegiem zimnego morza przycupnęło Miasto.
Autor: Ewa Kujawska
0
Woda w dole, naznaczona antracytową szarością zbliżającego się deszczu i zmroku, upstrzona była siecią białych koronek.
Autor: Ewa Kujawska
0
Stać w miejscu, podczas gdy można iść; niespiesznie przestępować z nogi na nogę jak w jakimś dwuosobowym kondukcie, zamiast raźnie podbiegać: to była dla Małgorzaty niekończąca się lekcja. Najbardziej zadziwiało ją jednak, że oto tak się właśnie dzieje. Bez słowa sprzeciwu z jej strony.
Autor: Ewa Kujawska
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Ewa Kujawska
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy