Nic nie budzi we mnie takiego lęku jak bezczynność, apatia, bezład, który tłamsi uzdolnienia. Kiedy ciało jest gnuśne, umysł cierpi"...
(...) jeśli umysł zbyt długo zajmuje się tylko jednym przedmiotem, staje się sztywny i skostniały, niezdolny do poszerzania swych zainteresowań.
Bóg tak to zorganizował, że jesteśmy od siebie nawzajem zależni.
Nic nie budzi we mnie takiego lęku jak bezczynność, apatia, bezład, który tłamsi uzdolnienia. Kiedy ciało jest gnuśne, umysł cierpi"...