Jeńcy z obszaru Pacyfiku, którzy wrócili do kraju w 1945, mieli zrujnowane psychiki. Poznali od podszewki nieprawdopodobną zdolność człowieka do przeżywania cierpienia oraz jego równie nieprawdopodobną zdolność - i zaciekłą ochotę - do zadawania go. Nosili w sobie wspomnienia niewypowiedzianych tortur i poniżenia, a także dojmujące poczucie kruchości wynikłe z wiedzy o tym, jak łatwo człowieka pozbawić człowieczeństwa.
Jeńcy z obszaru Pacyfiku, którzy wrócili do kraju w 1945, mieli zrujnowane psychiki. Poznali od podszewki nieprawdopodobną zdolność człowieka do przeżywania cierpienia oraz jego równie nieprawdopodobną zdolność - i zaciekłą ochotę - do zadawania go. Nosili w sobie wspomnienia niewypowiedzianych tortur i poniżenia, a także dojmujące poczucie kruchości wynikłe z wiedzy o tym, jak łatwo człowieka pozbawić człowieczeństwa.