Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Z trudem przychodziło mi żartować z kimś, z kim przez ostatnie osiem lat niemal w ogóle nie rozmawiałem.

Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0

Więcej cytatów od tego autora

Lato, gdy mama miała zielone oczy, nigdy się nie skończyło.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Oznajmiłem, że obraz się sprzeda, na pewno się sprzeda, w dodatku za mnóstwo pieniędzy - bo ludzie są zepsuci i szukają zepsucia. Bo ludzie są chorzy i zgnili i o tym wiedzą, ale udają zdrowych i dobrych - ze strachu, ale też dlatego, że tak jest łatwiej.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Z im mniejszej odległości patrzyłem, tym lepiej widziałem, co z nich za paskudztwa. A jednak nigdy nie słyszałem, by ktokolwiek - nawet dzieci, które nie kłamią - stwierdził, że ślimaki są odrażające. Podczas gdy na przykład o mnie i o mamie mówiono to całkiem często.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Targ staroci wyglądał tak, jakby Bóg się potknął i wszystko wypadło mu z torby.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Zatrzymaliśmy się na środku ścieżki i patrzyliśmy na nie długo, jakby pierwszy raz, wymyślając szybko jakieś życzenie. Nauczyła nas tego babcia: kiedy widać wschodzący księżyc lub wschodzące słońce, należy szybko pomyśleć o czymś, czego bardzo, bardzo pragniemy, a wtedy życzenie się spełni, na pewno się spełni.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Było jasne, że nie mogę pójść do lekarza. Z kilku powodów. Po pierwsze, lekarz od razu zorientowałby się, że od prawie dwóch tygodni nie zażyłem tabletek i że byłem niebezpieczniejszy niż rozbite szkło.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Poczułem w tamtej chwili - a było to jak krótkie, bolesne ukłucie - że przez tę biel nie nienawidzę jej już tak bardzo.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Mika była jedynym powodem, dla którego przez kilka lat czuliśmy się jak rodzina i dla którego przy byle sprzeczce nie skakaliśmy sobie od razu do gardeł, niczym wściekłe psy.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Oczy mojej brzydkiej mamy były pozostałościami mamy obcej przepięknej.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Dom wydawał się wariactwem i wyglądał, jakbym to ja go zaprojektował.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA

Więcej cytatów z tej książki

Lato, gdy mama miała zielone oczy, nigdy się nie skończyło.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Oznajmiłem, że obraz się sprzeda, na pewno się sprzeda, w dodatku za mnóstwo pieniędzy - bo ludzie są zepsuci i szukają zepsucia. Bo ludzie są chorzy i zgnili i o tym wiedzą, ale udają zdrowych i dobrych - ze strachu, ale też dlatego, że tak jest łatwiej.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Z im mniejszej odległości patrzyłem, tym lepiej widziałem, co z nich za paskudztwa. A jednak nigdy nie słyszałem, by ktokolwiek - nawet dzieci, które nie kłamią - stwierdził, że ślimaki są odrażające. Podczas gdy na przykład o mnie i o mamie mówiono to całkiem często.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Targ staroci wyglądał tak, jakby Bóg się potknął i wszystko wypadło mu z torby.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Zatrzymaliśmy się na środku ścieżki i patrzyliśmy na nie długo, jakby pierwszy raz, wymyślając szybko jakieś życzenie. Nauczyła nas tego babcia: kiedy widać wschodzący księżyc lub wschodzące słońce, należy szybko pomyśleć o czymś, czego bardzo, bardzo pragniemy, a wtedy życzenie się spełni, na pewno się spełni.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Było jasne, że nie mogę pójść do lekarza. Z kilku powodów. Po pierwsze, lekarz od razu zorientowałby się, że od prawie dwóch tygodni nie zażyłem tabletek i że byłem niebezpieczniejszy niż rozbite szkło.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Poczułem w tamtej chwili - a było to jak krótkie, bolesne ukłucie - że przez tę biel nie nienawidzę jej już tak bardzo.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Mika była jedynym powodem, dla którego przez kilka lat czuliśmy się jak rodzina i dla którego przy byle sprzeczce nie skakaliśmy sobie od razu do gardeł, niczym wściekłe psy.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Oczy mojej brzydkiej mamy były pozostałościami mamy obcej przepięknej.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Dom wydawał się wariactwem i wyglądał, jakbym to ja go zaprojektował.
Autor: Tatiana Tîbuleac
Książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy
0
Wszystkie cytaty z tej książki
+ Dodaj nowy cytat
Książka
Lato, gdy mama miała zielone oczy
Tatiana Tîbuleac
Okładka książki - Lato, gdy mama miała zielone oczy
Wszystkie cytaty z tej książki
Autor
Tatiana Tîbuleac
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy