Wszystko na ziemi toczy się w rytmie ruchu obrotowego: smutek nocy odkrywa radość dnia, tęsknota zaś za miłością i jej brak kosztują tyle samo łez - różnią się one jedynie smakiem.
W poszukiwaniu siebie Monika Nowacka:Czas jako towarzysz ludzkiego losu jest jedynym lekarstwem na ból,wewnętrzny żal, pretensje, jego upływanie godzi przeszłowsć z tworzeniem nowej perspektywy przyszłosci.
Czas sprzyja zapomnieniu, lecz wystarczy mały szczegół, by wszystko na nowo odżyło, przypomniało nam o mocy niezniszczalnego uczucia.Czas jest wyznacznikiem zbieranych doswiadczeń.
W życiu człowieka tyle samo radosnych chwil, co tych smutnych, odbierających sens istnienia.Każdy następny etap jest koniecznoscią powstałą z rozbitych kawałkówszkła naszej przeszłosci i uzbieranych doswiadczeń. Kres dotychczasowosci jest motorem budowania szklanych konstrukcji, własnie poprzez ból i zahartowane łzy.Każdy z Nas na tle linii życia przeżywa cos innego, lecz o wspólnym miernikucierpienia. Cierpienie bowiem, jak i smutek wpisane w ludzką drogę przetrwania, zawsze są adekwatne do osobistych przeżyć.I nikt nie jest w stanie pokonać ich bez konsekwencji łez, żalu, rozpaczy, pesymistycznych targań... Całe ludzkie życie jest ciągłym wyborem, decyzją pomiędzy tak trzeba, tak należy, tak byłoby najlepiej...
Wszystko na ziemi toczy się w rytmie ruchu obrotowego, smutek nocy odkrywa radosć dnia, tęsknota zas za miłoscią i jej brak kosztują tyle samo łez - różnią się one jedynie smakiem.
Manipulacji uczymy się całe życie, by z premedytacją wykorzystać dla własnych potrzeb.Zycie to nie bajka, lecz spektakl układów, gonitwy, starań, wiecznego udowadniania innym i sobie.Każdy etap w życiu człowieka służy czemus, jest nauką, bodzcem rozwojowym, bagażem doswiadczeń zarówno dobrych, jak i tych złych.
Każda obecna chwila buduje naszą przyszłosć, tworzy kolejne slady na mapie
Robiąc przysługę innym, partnerowi bądz mężowi, jego rodzinie albo dzieciom, krzywdzimy własną duszę. Zabijamy kobiecą tożsamosć, zaspakajając i ulegając.
Miłosć jako niszcząca siła zabija aspekt wszystkiego, co nas otacza. Każdą komórkę ciała przesiąka rozrywająca tęsknota.
Wszystko na ziemi toczy się w rytmie ruchu obrotowego: smutek nocy odkrywa radość dnia, tęsknota zaś za miłością i jej brak kosztują tyle samo łez - różnią się one jedynie smakiem.