Lepiej pamiętać niż być pamiętanym. Najlepiej jednak jest żyć, być zawieszonym między pustką przyszłości i rozmazanym szkicem wspomnień, gdy atomy odbijają się z trzaskiem od naszych zmysłów, sprawiając, że rzeczywistość jest taka soczysta.
Lepiej pamiętać niż być pamiętanym. Najlepiej jednak jest żyć, być zawieszonym między pustką przyszłości i rozmazanym szkicem wspomnień, gdy atomy odbijają się z trzaskiem od naszych zmysłów, sprawiając, że rzeczywistość jest taka soczysta.