Fantasy nie postuluje prawdziwości fantastyki, nie czyni też z niej zwykle metafory zasad rządzących światem, a że dba o jego mimetyczną spójność z ikonicznym komponentem czasoprzestrzeni, nie otwiera nijakich mistycznych przestrzeni. W najlepszym razie proponuje po prostu literacką zabawę w świat funkcjonujący wedle reguł opisywanych przez antropologów, zwykle jednak oferuje projekt czasoprzestrzeni, w której znane z tradycji motywy fantastyczne mogłyby zaistnieć.
Fantasy nie postuluje prawdziwości fantastyki, nie czyni też z niej zwykle metafory zasad rządzących światem, a że dba o jego mimetyczną spójność z ikonicznym komponentem czasoprzestrzeni, nie otwiera nijakich mistycznych przestrzeni. W najlepszym razie proponuje po prostu literacką zabawę w świat funkcjonujący wedle reguł opisywanych przez antropologów, zwykle jednak oferuje projekt czasoprzestrzeni, w której znane z tradycji motywy fantastyczne mogłyby zaistnieć.