Znam takich gości którzy żyją tylko po to, żeby zasłużyć na czyjąś pochwałę i chłoną komplementy jak gąbka. Nie mają pojęcia czego naprawdę chcą, o czym marzą ani kim chcieliby być, bo nauczono ich warować w oczekiwaniu na dobrą ocenę. Więc przez całe życie usiłują ze wszystkich sił służyć swoją osobą innym ludziom, w zamian oczekując pochwał i wdzięczności. Kiedy ich nie dostają, więdną jak kwiaty na pustyni. Nie są w stanie zajrzeć do własnej duszy i tam odnaleźć radość.
Znam takich gości którzy żyją tylko po to, żeby zasłużyć na czyjąś pochwałę i chłoną komplementy jak gąbka. Nie mają pojęcia czego naprawdę chcą, o czym marzą ani kim chcieliby być, bo nauczono ich warować w oczekiwaniu na dobrą ocenę. Więc przez całe życie usiłują ze wszystkich sił służyć swoją osobą innym ludziom, w zamian oczekując pochwał i wdzięczności. Kiedy ich nie dostają, więdną jak kwiaty na pustyni. Nie są w stanie zajrzeć do własnej duszy i tam odnaleźć radość.