Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

(...) nic własnego nie może człowiekowi imponować; jeżeli więc imponuje nam wielkość nasza lub nasza przeszłość, to dowód, że one w krew nam nie weszły.

Autor: Witold Gombrowicz
0

Więcej cytatów od tego autora

Ale Idę, Idę, bo inni tyż Idą i tak to my wzajem siebie jak owce, cielęta, na ten Pojedynek prowadziemy i próżne plany, próżne zamysły i postanowienia, gdy człowiek ludźmi przymuszony, w ludziach jak w ciemnym zagubiony Lesie. Otóż to idziesz, ale Błądzisz, i postanawiasz co, planujesz, ale Błądzisz i niby tam wedle woli swej układasz, ale Błądzisz, Błądzisz i mówisz, robisz, ale w Lesie,w Nocy, błądzisz, błądzisz...
Autor: Witold Gombrowicz
0
Cóż mogą obchodzić mnie kategorie, platformy i płaszczyzny kulturalne, gdy stoję na platformie i płaszczyźnie poza-kulturalnej? Tytułem prewencyjnym, na wszelki wypadek, ogłaszam, żem grafoman, że piszę dla własnej przyjemności i manii tak jak krowa ryczy (...). Gdyby zaś, to, co tu powiedziałem, jeszcze nie wystarczyło i gdyby mnie starym nałogiem nagabywano o ideę, misję, o gwoli etc. to odpowiem po prostu:
Autor: Witold Gombrowicz
0
Trochę za nami, na ukos, z lewej strony, szła Henia z Wacławem, oboje bardzo grzeczni, ucywilizowani, osadzeni w swoich rodzinach, on - syn swojej matki, ona - córka swoich rodziców; i ciało adwokata nie czuło się źle z szesnastolatką, mając przy sobie w sumie dwie matki i ojca.
Autor: Witold Gombrowicz
0
On siedział z sensem (bo czytał), a ja bez sensu siedziałem.
Autor: Witold Gombrowicz
0
Przeszłość zbankrutowana, teraźniejszość jak noc, przyszłość na dająca się odgadnąć
Autor: Witold Gombrowicz
0
Nie ma kombinacji niemożliwej... Każda kombinacja jest możliwa...
Autor: Witold Gombrowicz
0
Namawiam Sztukę do kopnięcia - łup! - ale nie po to, aby profesor poczuł się kopnięty; po to jedynie, aby artysta poczuł się kopiącym. Nie pogrążenia nauki szukam, a przywrócenia sztuce jej własnego życia, w pełnej odrębności.
Autor: Witold Gombrowicz
0
Kto powiedział, że wobec natury człowiek się staje mały? Przeciwnie, olbrzymieję i rosnę, delikatnieję, jestem jak obnażony i podany na półmisku ogromnych pól przyrody w całej nienaturalności człeczej, (...).
Autor: Witold Gombrowicz
0
Wiedza i prawda od dawna już przestały być naczelną troską intelektualisty - zastąpiła je troska o to po prostu, żeby się nie dowiedziano, że on nie wie.
Autor: Witold Gombrowicz
0
Albowiem naród nas wiązał, byliśmy towarzyszami i braćmi - tyle tylko, że to braterstwo było zimne jak lód, tu każdy był narzędziem każdego i każdym wolno było się posłużyć jak najbezwzględniej, dla wspólnego celu.
Autor: Witold Gombrowicz
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Witold Gombrowicz
Autor - Witold Gombrowicz
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy