Cytat

Przypomniała sobie swoje cierpienie po jego śmierci, długie samotne noce, wyciąganie ręki każdego ranka po przebudzeniu, bo przez całe lata spodziewała się, że go tam znajdzie, i bardzo powoli przyzwyczajała się do myśli, że ta strona łózka już zawsze będzie pusta. Chwile, kiedy widziała coś zabawnego i odwracała głowę, żeby się tym z nim podzielić, a potem stwierdzała wstrząśnięta, że go przy niej nie ma. Najgorsze chwile, kiedy siedząc samotnie przy śniadaniu, uświadamiała sobie, że zapomniała błękit jego oczu i brzmienie śmi

Więcej cytatów od tego autora

REKLAMA
Reklamy