Gdy zadawano mi pytanie, odpowiadałam szorstko, starałam się nie patrzeć ludziom w oczy. Pomagały mi w tym książki. Podczas długich podróży autobusem (...)odrywam się od lektury tylko po to, by wbić wzrok w jakiś punkt na horyzoncie. Łatwo jest kontemplować nieskończoność: wystarczy nigdy nie tracić jej z oczu.
Gdy zadawano mi pytanie, odpowiadałam szorstko, starałam się nie patrzeć ludziom w oczy. Pomagały mi w tym książki. Podczas długich podróży autobusem (...)odrywam się od lektury tylko po to, by wbić wzrok w jakiś punkt na horyzoncie. Łatwo jest kontemplować nieskończoność: wystarczy nigdy nie tracić jej z oczu.