Nachodziła mnienieraz myśl, czy zatem zwyczajność zostawiona samej sobie nie byłaby najbardziej przejmująca. Bo to, co gdzieś się stało, nie da się przełożyć na żaden znak pamięci, a może nawet pamięć ośmieszać.
Nachodziła mnienieraz myśl, czy zatem zwyczajność zostawiona samej sobie nie byłaby najbardziej przejmująca. Bo to, co gdzieś się stało, nie da się przełożyć na żaden znak pamięci, a może nawet pamięć ośmieszać.